Παρασκευή 30 Μαΐου 2008

Το φεγγαράκι απόψε....


Το φεγγαράκι απόψε στο γιαλό
θα πέσει,ένα βαρύ μαργαριτάρι.
κι απάνω μου θα παίζει το τρελό
τρελό φεγγάρι.

Όλο θα σπάει τα κύμματα ρουμπίνι
στα πόδια μου σκορπίζοντας αστέρια.
Οι παλάμεσ μου θα έχουνε γίνει
δυο άσπρα περιστέρια.

θ' ανεβούν-ασημένια δυο πουλιά-
με φεγγάρι-δυο κούπες-θα γεμίσουν ,
με φεγγάρι του ώμους, τα μαλλιά
θα μου ραντίζουν.

Το πέλαγο χρυσάφι αναλυτό.
Θα βάλω το όνειρο μου σε καϊκι
ν' αρμενίσει. Διαμάντι θα πατώ
λαμπρό χαλίκι.

Το γύρω φως ωσ θαν την διαπερνά,
η καρδιά μου βαρύ μαργαριτάρι.
Και θα γελώ...και θε να κλαίω...και να
να το φεγγάρι!!!

3 σχόλια:

Sideras είπε...

Ψυχρά τα πετράδια σου
σαν την καρδιά σου
εκείνα που μου έφερες
που με μαεστρία μάζεψες
ρουμπινιά κόκκινα
διάφανα διαμάντια….
αστρένιο μαργαριτάρι
άσημη απ’ το φεγγάρι.
για να σου φτιάξω καρφίτσα
πολυπόθητο κόσμημα να το φοράς
να μένει αθάνατη η δικιά σου ομορφιά
μα δεν στο είπανε καλή μου ξωτικιά
πως η ομορφιά φέρνει μόνο μοναξιά
και κάθε που το φεγγάρι θα δακρύζει
εσένα ούτε σταλαματιά δεν θα σου χαρίζει…


Πέρνα όποτε θες από τον νερόμυλο μου ,είναι στον δικό σου κόσμο μην φοβηθείς…
Καλημέρα, καλό καλοκαίρι!!

Μαργαρίτα είπε...

Αχ, αυτό το φεγγάρι
η μορφή του ακαθόριστη, ασημένια, διαυγή, κρυστάλλινη
μικρό στολίδι τ’ ουρανού φτιαγμένο από πάγο!
Στέκεις αποσβολωμένη και κοιτάς..
Έντονο το βλέμμα του!!
Στα μάτια του αντανακλούν οι λίμνες,τα ποτάμια, κι οι θάλασσες οι μακρινές,
ακόμη και των βουνών οι τραχιές κορυφές…
Δεν μπορείς να πάρεις τα μάτια σου από πάνω του.. το βλέμμα
αιχμαλωτίζει… δέσμια.. δέσμια μιας ομορφιάς που δεν την έχεις ζήσει!! Δέσμια όλων αυτών που
αντικρίζεις.. των όσων η ψυχή φεγγοβολά...

Όμορφο πολύ ξωτικιά μου :)
και με παιχνιδιάρικη διάθεση!!

Πολλά φιλιά σου αφήνω****

Τρελός του Χωριού είπε...

Feggari.Stroggiles antanaklaseis fotos.Opos akribos kai me tous anthropous.Blepoume mono auto pou fotizetai. I skoteini omos pleura?